barbarzyństwo avant-gardowe

właśnie doszłam do wniosku, że eksperymenty w sztuce, znacznie bardziej mnie przekonują, niż eksperymenty w muzyce. jestem w stanie docenić wszelkie body-i-abject-arty, a zatrzymuję się przed Cathy Berberian i nie mogę pójść dalej. moja percepcja słuchowa obwarowana jest fosą nie do przebycia. oczy - zdają się - być bardziej liberalne. wykrawane do żywego kawałki mięsa, jestem wstanie przełknąć między posiłkami, albo popołudniową kawą, ale onomatopejowanie wokale Cathy Barbarian staje mi wiertłem w czaszce. larry lipton w filmie "tajemnica morderstwa na manhattanie" mówi: "po takiej dawce ryszarda wagnera chce mi sie napaść na polskę". ja po takiej dawce cathy berberian mam ochotę napaść na siebie. myślę, że barbarian byłoby odpowiedniejszym nazwiskiem dla artystki. barbarzyństwo avant-gardowe.